De andere kant van de zorg

Of de verwachtingen van de tijdelijke medewerkers een beetje overeenkwamen met de werkelijkheid? Welnee, vertellen Diana Batteljee, projectleider Match&Flex en planner Alice Peerdeman. “Ze dachten: dat is de hele dag mensen verzorgen en wassen, ze aankleden, naar de wc brengen. De andere kant van de zorg kenden ze niet: dat je ook mooie momenten met een cliënt kunt beleven.”

En juist die andere kant maakt het werk bijzonder, ervaarde Olaf Jansen (56). Nooit eerder werkte hij in de zorg, tot hij, op zoek naar werk, zich aanmeldde bij Extra handen voor de zorg. Als assistent welzijnsmedewerker ging hij bij Wilgaerden aan de slag. In korte tijd bouwde hij met de bewoners een warme band op. Daarom, en vanwege de werkzekerheid in de zorg, besloot Olaf zich aan te melden voor een leerwerktraject bij Wilgaerden.

Lees onder het interview de bijzondere ervaring van Olaf. 

Begeleiding van een buddy

Het verhaal van Olaf is niet uniek. In totaal gaan vijftien van de Extra handen-krachten bij WilgaerdenLeekerweideGroep in opleiding. Een goede begeleiding is essentieel om de medewerkers goed te laten landen, vertelt Diana. ‘We hebben alle locaties gevraagd of er een buddy voor hen kan klaarstaan. Die vangt de nieuwkomers op en neemt ze mee in het hele proces. Dat ervaarden de medewerkers als heel prettig. Ze konden terugvallen op hun buddy als er iets was.”

Alice was het aanspreekpunt voor de buddy’s van de locaties en voor de coronabanen. Na een maand belde Alice alle mensen met een coronabaan, "om te vragen: hoe gaat het, vind je het leuk?”

De nieuwe medewerkers die met een coronabaan binnenkwamen, beginnen nu goed ingewerkt en gemotiveerd aan hun opleiding. Verwacht wordt dat dit resulteert in minder uitval. “De opleiders hebben de intake gedaan. Ook zij vertelden dat zij nu hele andere gesprekken voerden dan normaal met zij-instromers. Deze mensen weten écht wat ze gaan doen.”

Extraatjes voor de cliënten

Ook op de locaties waren de ‘extra handen’ zeer welkom. “Een extraatje voor de cliënten. Iets wat op sommige momenten gewoon niet kon omdat er personeelstekort was.”

Helaas konden ze voor de tweede ronde van de regeling Coronabanen weinig nieuwe mensen werven, omdat er tijd te kort was om de subsidieaanvraag te doen (tien dagen). Maar de zorgorganisatie is zo enthousiast over wat de regeling hen heeft gebracht, dat zij gaan kijken hoe zij deze werkwijze zelf kunnen voortzetten. “Mensen kunnen dan eerst kennismaken met de zorg en daarna bekijken of ze willen instromen.”

Eerst kennismaken, dan instromen

Diana en Alice pleiten dan ook voor een continuering van een dergelijke subsidieregeling vanuit de overheid. Zodat werken in zorg en welzijn meer bekendheid krijgt en het ‘normaal’ wordt om op zo’n manier in te stromen. “We hebben natuurlijk zij-instromers, maar dat is toch anders omdat zij gelijk aan het werk moeten. De meesten vinden dat toch wel spannend: een opleiding én inwerken tegelijk. Dan vallen er nog steeds relatief veel mensen uit."

"Als ze hun eerste stage mogen lopen op de plek waar ze al ingewerkt zijn, dan weten ze veel beter waar ze aan beginnen. Een win-win-win: voor de zorgorganisatie, de cliënten en de medewerker-in-opleiding.”

Olaf: Van de horeca naar de zorg

Olaf Jansen (56) werkte in de horeca toen in december 2020 zijn contract afliep. Half februari 2021 ging hij met een coronabaan aan de slag bij WilgaerdenLeekerweideGroep als assistent welzijnsmedewerker. Veel ervaring in de zorg had hij niet.

 

Olaf: "Mijn vader was huisarts en mijn moeder deed vrijwilligerswerk voor onder andere de Zonnebloem. In mijn jeugd ging ik vaak met mijn moeder mee naar het verzorgingstehuis. Ik weet wel dat ik graag met mensen werk. Het was dan ook een bewuste keuze om mij aan te melden voor Extra handen voor de zorg." 

 

Extra handen

"Alle activiteiten die voorheen verzorgd werden voor de bewoners lagen stil. Veel van hen zaten daardoor alleen in hun woning. Ik ging bij hen langs voor een praatje, spelletje, een wandeling of een tochtje op de duofiets. Ik hielp de maaltijd voorbereiden en was te vinden in de huiskamer, waar demente ouderen samenkomen."

"Ik wilde er zijn voor de ouderen en dat is me ook gelukt. In korte tijd heb ik met veel bewoners een band opgebouwd. Je krijgt zoveel liefde terug. Hartverwarmend."

 

In de zorg is altijd werk

"Ik zie mijn toekomst in de horeca somber in gezien mijn leeftijd. Er is nu volop werk maar dit zijn veelal tijdelijke banen. Ik heb behoefte aan meer zekerheid. Deze vind ik wel in de zorg. Hier is altijd werk."

 

"Door de goede klik met bewoners en collega's ben ik gaan kijken welke mogelijkheden er zijn voor een baan in de zorg. Ik heb een dagje meegelopen in de ADL zorg." 

 

BBL MMZ4

"Ik wil niet onder mijn kunnen werken en heb me daarom aangemeld voor een opleiding tot persoonlijk begeleider specifieke doelgroepen: BBL MMZ, niveau 4."

"Meerdere mooie ervaringen heb ik opgedaan. Een daarvan wil ik delen. Bij aanvang van mijn werk werd mij gevraagd om werkzaamheden in de tuin op mij te nemen."

 

Hij maakt weer grapjes!

"In het verzorgingshuis was ook een bewoner die vroeger in de plantsoenendienst heeft gewerkt. De heer kwam niet veel buiten. Ik vroeg hem of hij mij wilde helpen in de tuin. We hebben zijn familie ook ingelicht. We kregen een hele mooie reactie terug van zijn dochter:

 

"Ik ben zo blij dat pap bij jullie zit! In het oude huis zat hij op een stoel, deed niets meer, ook niet aan zijn tuintje en was eenzaam. Ik heb mijn oude vader weer terug❤️.  Zijn ogen glinsteren en hij maakt weer grapjes. Ook onderneemt hij nu weer dingen: hij gaat een rondje lopen, visje halen en vindt het prachtig om weer te tuinen en in de kas met Olaf te werken! Als ik op visite kom krijg ik altijd te horen hoe groot de slaplantjes al zijn en wat hij nog meer geplant heeft. Dank jullie wel allemaal, we zijn superblij met jullie!"