Ook Aline Koning vertelt: ‘Na nog geen 24 uur nadat ik mij had opgegeven werd ik al gebeld!’ Nodig was het zeker. In een korte tijd waren er bij ZGAO veel medewerkers besmet geraakt met het coronavirus en was er een groot personeelstekort. Dat was voor beide spannend. ‘Ik stond meteen weer daar waar ik 36 jaar geleden gebleven was. Veel is veranderd, want tijdens mijn geriatrie stage was ik twintig. Maar er was weinig tijd om te wennen’, vertelt Mario.
Reality check
Dat bleek best wel een reality check zo beschrijft Mario verder, want bij KLM zijn de werkomstandigheden heel anders en is er nooit personeelstekort. ‘Er werken hier hele toegewijde zorgmedewerkers, alleen de omstandigheden deze periode zijn verontrustend. Bij KLM ben ik eigenlijk zeer verwend ben ik inmiddels achter gekomen.’
De situatie heeft ook consequenties voor de zorg, geeft Aline aan. ‘Voor de bewoners is het zwaar. Zij zien ook elke keer andere personen. Je hebt beschermende kleding aan. Wat ze dus horen is je bejegening. Dat probeer je dan met zoveel mogelijk geduld en vriendelijkheid te doen. De meeste zieke bewoners kunnen niet zo veel en een aantal krijgt ook extra zuurstof. Daarbij moet altijd iemand bij aanwezig zijn dus je loopt niet even de ruimte uit en dat maakt het werk ook vrij pittig.'
De mooie momenten zijn, zo vertelt Aline verder, wanneer mensen beter worden. ‘Een taaie dame van dik in de 90 herstelde en ging weer terug naar haar eigen afdeling na een periode van quarantaine. Als dat gebeurt, krijg je toch wel weer moed!'
Een warm welkom
De reality check ging gelukkig niet zonder het warme welkom. Aline beschrijft het met veel enthousiasme: ‘Het ZGAO-personeel is ontzettend aardig en behulpzaam. Het samenwerken met elkaar, daar krijg ik pas echt energie van. Ik heb geen ervaring met psychogeriatrische zorg, maar hier kan ik met iedereen sparren. Het is bijzonder hoe snel je dingen weer oppakt, alsof je laatjes openschuift in de bovenkamer. Ik werk ook met jonge geneeskunde- en hbo-v studenten en ervaar niet dat zij denken: Ah daar heb je die oude dame weer. Na dag twee werd zelfs gezegd dat ik er wel vast mag werken!'
Toevallig heeft Aline afscheid genomen van haar baan als zorgbemiddelaar om te ontdekken wat bij haar past. Nu tijdelijk teruggekeerd in de zorg, begint het toch weer te kriebelen. ‘Wat kan er mooier zijn dan ondersteunen en voor anderen de handen uit de mouwen steken?’ vult de oud-verpleegkundige aan.